Egipt

EGIPT

(Arabska Republika Egiptu)

Stolica: Kair

Waluta: funt egipski (EGP), 1 EGP = 100 piastrów;

Język urzędowy: arabski

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE. Między Polską a Egiptem obo­wiązuje ruch wizowy. Obywatel RP może przed przyjazdem do Egiptu ubiegać się o wizę w egipskim przedstawicielstwie dyp­lo­matycznym lub otrzymać ją na lotnisku w Egipcie po opłaceniu 15 USD. Wizy turystyczne wystawiane są na pobyt 30-dniowy. Dopiero po wjeździe do Egiptu z wizą turystyczną można występować o wizę uprawniająca do pracy lub nauki. Paszport powinien być ważny przynajmniej o 6 miesięcy dłużej niż wiza. W razie uszkodzenia lub utraty paszportu należy zwrócić się do Wydziału Kon­su­larnego Ambasady RP w Kairze o wydanie paszportu tymczasowego, a następnie wystąpić do lokalnego urzędu paszportowego o potwierdzenie wjazdu oraz wizę wyjazdową. Wiza taka jest wtedy ważna przez 7 dni. Bez takiej wizy nie można wyjechać z Egiptu.

PRZEPISY CELNE. Egipskie przepisy celne nie odbiegają od przepisów ogólnie przyjętych w Europie. Podróżny wwożący do Egiptu rzeczy osobiste znacznej wartości (kamera, aparat foto­graficzny) powinien starannie wypełnić deklarację celną i za­dbać o to, aby została podstemplowana przez celnika. Wywóz z Egiptu bez zgody władz celnych większych ilości towarów, np. subsydiowanych leków, grozić może ich konfiskatą, a także grzywną. Wwiezienie do Egiptu walut obcych nie wymaga wypełnienia deklaracji celnej – pod warunkiem, że nie przekraczają one równowartości 10 tys. USD. Wywieźć można bez zgłaszania także najwyżej 10 tys. USD (lub równowartość w innych walutach) lub co najwyżej 5 tys. LE. Ograniczenia zastosowano również w od­niesieniu do waluty miejscowej: opuszczając Egipt, turysta może wywieźć najwyżej 5 tys. EGP. Podróżnym indywidual­nym, nie objętym specjalnymi umowami, nie przysługuje zwrot podatku VAT od zakupionych towarów.

PRZEPISY PRAWNE. Przemyt wszelkiego rodzaju narkotyków (w tym również marihuany), obrót nimi bądź ich zażywanie karane są nawet śmiercią. Za środek halucynogenny uważany jest również mak.

MELDUNEK. Cudzoziemiec nie ma obowiązku zameldowania się, ale za to obowiązek zameldowania cudzoziemca spoczywa na właścicielu obiektu, w którym turysta się zatrzymuje. W hotelach zajmują się tym pracownicy recepcji, którzy dane z paszportu przekazują policji. W przypadku prywatnego wynajmu, podpisuje się stosowną umowę na wynajem z właścicielem budynku mieszkalnego, który zgłasza policji zamieszkanie cudzoziemca. Jeśli wynajem dotyczy krótkiego okresu czasu, np. tylko kilku dni, umowa nie musi być spisywana, choć właściciel zatrzymuje paszport, aby na policji zgłosić przebywanie cudzoziemca. Przy krótkich wynajmach paszport zatrzymywany jest przez właściciela przez cały czas wynajmu. Ważne jest więc aby dysponować jego kserokopią, zwłaszcza podczas wycieczek.

UBEZPIECZENIE. Obowiązkowe jest ubezpieczenie zdro­wot­ne. Należy mieć na uwadze, iż polskie firmy ubezpieczeniowe czasami kwestionują zasadność kosztów leczenia. Dlatego przed udaniem się do lekarza czy szpitala należy koniecznie skontaktować się telefonicznie z ubezpieczycielem (bez względu na porę) i skonsultować z nim plany leczenia. W sytuacji gdy tego nie zrobimy, a koszt leczenia zostanie zakwestionowany przez ubezpieczyciela, może się zdarzyć, że różnicę będziemy musieli zapłacić sami.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie ma też obowiązku szczepień ochronnych. Przebywając w Egipcie należy jednak przestrzegać zasad podwyższonej higieny: często myć ręce, pić wodę przegotowaną lub oryginalnie butelko­waną oraz dokładnie myć owoce i warzywa. Należy być szczególnie ostrożnym z jedzeniem i napojami zwłaszcza w pierwszych dniach pobytu, gdyż narażeni możemy być na zaburzenia żołądkowo-jelitowe potocznie określane mianem „zemsty faraona”. Jeśli zaczniemy odczuwać pierwsze objawy takich zaburzeń należy pójść do apteki i kupić leki (są niedrogie) lub udać się do lekarza. Poziom usług medycz­nych jest bardzo zróżni­cowany. Obok stosunkowo licznych, bardzo drogich przychodni i szpitali o renomie między­narodowej funkcjonuje sieć publicznych zakładów opieki zdrowotnej odbiegających pozio­mem usług od norm europejskich. Koszt standardowej wizyty lekarskiej wynosi 20–40 USD, a koszt jednodniowego pobytu w szpitalu, bez specjalistycznych zabiegów od 100 do 300 USD. Brak własnych środków finansowych jest równoznaczny z nie­możnością sko­rzystania z jakiejkolwiek opieki lekarskiej

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Można wystąpić o wydanie egipskiego prawa jazdy na podstawie polskiego dokumentu. Należy jednak bardzo uważać podczas prowadzenia samochodu. Ilość wypadków z powodu nieostrożnej jazdy lub nadmiernej prędkości jest w Egipcie wyższa niż przeciętnie.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Generalnie nie ma ograniczeń, jednak są miejsca niedostępne dla cudzoziemców (np. strefy wojskowe, bądź uznane przez władze za niebezpieczne). Zaleca się więc podróżowanie po trasach turystycznych chronionych przez policję.

BEZPIECZEŃSTWO. Egipt jest krajem zasadniczo bardzo bezpiecznym. Można się po nim swobodnie poruszać. Także bezpiecznie jest na ulicach miast, nawet w nocy. Jednak kryzys bliskowschodni nie pozostaje bez wpływu na cały region, w tym Egiptu. Władze więc stosują szczególne środki ostrożności i policja jest obecna w bardzo wielu miejscach. Zdecydowane działania władz spowodowały, że w ostatnich latach nie zanotowano w Egipcie żadnego poważniejszego aktu terrorystycznego. Mimo wszystko jednak zalecana jest ostrożność i ścisłe stosowanie się do przepisów i poleceń policyjnych. Należy też pamiętać, że w ostatnich latach jednak znacznie wzrosła liczba kradzieży kieszon­kowych. Za przestępstwa w Egipcie są wymierzane są surowe kary (dotyczy to także cudzoziemców), najczęściej w trybie doraźnym, na podstawie regulacji obowiązującego w Egipcie od 1981 r. stanu wyjątkowego (w 2008 przedłużono obowiązywanie jego zaostrzonych przepisów o dwa lata).

RELIGIA, OBYCZAJE. W Egipcie nie obowiązują szczególne ry­go­ry obyczajowe, ale Egipcjanie wg badań Gallusa zostali uznani za najbardziej religijny naród świata. Należy więc zwrócić uwagę na ubiór. Noszenie poza rejonami turystycznymi krótkich spódnic, szortów i strojów plażowych jest uznawane za niestosowne. Nie wolno fotogra­fo­wać obiektów wojskowych, rezydencji dostojników państwo­wych, a także mostów ani portów.

PRZYDATNE INFORMACJE:

• Dla turystów klimat Egiptu może być uciążliwy. W lecie tem­peratura często dochodzi do 40 st. C w cieniu. Duża różnica tempe­ratur między dniem a nocą oraz klimatyzacja w hotelach i autobusach są częstą przyczyną chorób. Należy unikać kąpieli w kanałach i jeziorach.

• Dniem urzędowo wolnym od pracy jest piątek oraz sobota. Obec­ność w Egipcie ośmiomilionowej mniejszości chrześcijańskiej (Koptowie) spra­wia, że również w niedzielę mogą być trudności z załat­wieniem spraw w urzędach, zwłaszcza lokalnych. W nie­pełnym wymiarze urzędy pracują też w okresie świętego miesiąca ramadan.

• Sklepy są czynne 7 dni w tygodniu, a wiele z nich, szczególnie w Kairze i Aleksandrii, przez całą dobę. Zaopatrzenie jest bardzo dobre, choć towary importowane są znacząco droższe niż krajowe. Relatywnie tanie są taksówki i komunikacja.